سلام عزيز...يه چيز اولش بگم :اين تنها تو نيستي كه دلت مي گيره و حتي به مرز دق...مي رسه..همه ي ما اينطوري هستيم و شك نكن كسي كه اينطوري نيست يعني دلش از تنهايي نمي گيره و..اصلا آدم نيست..مي دوني سارا...منم مثل تو..مي دوني اين همه غم و غصه ها از چيه و ما برا از بين بردنش بايد چي كار كنيم؟تموم اينها از اون روزي سرچشمه مي گيره كه امامت رو تو اون ثقيفه ي لعنتي از اماممون غصب كردن!و مي دوني چطور درمون مي شه؟اينكه ما منتظر خوب و واقعي برا اماممون باشيم!مثل كوفيا عمل نكنيم !حالا بيا به هم قول بديم كه سر اين كه آقامون..اماممون از مون مي خواد فكر كنيم و به هم بگيم و همديگرو كمك كنيم!چي مي گي؟

به اميد ظهورش